Obstetrisch geweld

Wat is obstetrisch geweld?

Uit het onderzoek “The Mistreatment of Women during Childbirth in Health Facilities Globally: A Mixed-Methods Systematic Review”.

Hieronder volgt een vertaalde samenvatting van het onderzoek

Onderzoekers hebben in verschillende landen, onder alle geografische- en inkomensniveaus, onderzoek gedaan naar de mishandeling van vrouwen tijdens de geboorte. Door landen en organisaties worden hier verschillende benamingen aan gegeven. Zo wordt dit “obstetrisch geweld”, “onmenselijke zorg” en “disrespect en misbruik” genoemd. Onderzoekers kiezen ervoor om het fenomeen ”mishandeling van vrouwen” te noemen. Dit is een brede term om beter het hele gebied van ervaringen van vrouwen en zorgverleners te beschrijven in de literatuur.

De bevindingen over ”mishandeling van vrouwen” tijdens de bevalling kunnen in zeven categorieën worden verdeeld. Fysiek misbruik, seksueel misbruik, verbaal misbruik, stigma en discriminatie, falen om de professionele standaard van zorg te behalen, slechte houding tussen vrouwen en zorgverleners en tot slot condities en beperkingen in het gezondheidssysteem. De categorieën zullen hieronder apart worden besproken.

Fysiek misbruik
Fysiek misbruik, ook wel het gebruik van dwang tijdens de bevalling, wordt door vrouwen over de hele wereld ervaren. Ze ervaren ongewenste fysieke kracht door zorgverleners. Knijpen, aanraken, of slaan met een open hand of een instrument zijn de meest gerapporteerde specifieke handelingen van fysiek geweld.

Verbaal misbruik
Er zijn drie soorten verbaal misbruik. Harde of grove taal, veroordelende en beschuldigende opmerkingen en bedreigingen en schuld geven.
Harde of grove taal, dit is iets wat vaak voorkomt tijdens de bevalling en wordt als onprettig ervaren.
Veroordelende en beschuldigende opmerkingen worden door vrouwen ervaren als zijnde dat ze zich schamen wanneer zorgverleners ongepaste opmerkingen maken over hun seksuele activiteit.
Deze ongevoelige commentaren kunnen vaker worden ervaren door bijvoorbeeld jongvolwassenen en ongetrouwde vrouwen. Dit komt mogelijk doordat in veel gemeenschappen zwangerschappen en bevallingen alleen gepast zijn in de context van echtelijke relaties.
Sommige vrouwen worden geconfronteerd met bedreigingen tijdens de bevalling. Bijvoorbeeld dat hun gedrag tijdens de bevalling effect kan hebben op de gezondheid van hun baby. Er wordt een schuldgevoel aangepraat wanneer de baby een slechte gezondheid heeft of wanneer de vrouwen dit zelf hebben na de bevalling.

Stigma en discriminatie
Vrouwen hebben regelmatig het gevoel dat ze gediscrimineerd worden op basis van hun etnische achtergrond. Wanneer ze hierdoor anders worden behandeld, kan dit invloed op de kwaliteit van de zorg die ze ontvangen tijdens de bevalling. Er zijn ook vrouwen die worden gediscrimineerd vanwege hun leeftijd. Denk bijvoorbeeld aan tienermoeders of vrouwen die boven de sociaalgeaccepteerde leeftijdsnorm zwanger zijn. Vrouwen hebben ook ervaren dat ze gediscrimineerd zijn op basis van sociaaleconomische status.

Het niet halen van de professionele standaard van zorg
Er is niet altijd sprake van professionele zorg. Zo ervaren vrouwen vaak regelmatige en pijnlijke vaginale onderzoeken tijdens de bevalling. De onderzoeken worden in sommige gevallen niet uitgevoerd in een privé omgeving of worden uitgevoerd zonder toestemming voor de procedure.
Sommige zorgverleners weigeren om pijnbestrijding te bieden.

Vrouwen geven aan dat er niet altijd toestemming gevraagd wordt voor medische procedures zoals bijvoorbeeld een keizersnede. Wanneer er wel om toestemming gevraagd wordt, worden de vrouwen vaak niet ingelicht over de risico’s en voor-en nadelen van een procedure.

Sommige vrouwen geven aan dat de zorgverleners het arts-patiënt vertrouwen niet bewaren en privéinformatie delen met hun partner of andere patiënten.

Met verwaarlozing wordt bedoeld dat vrouwen zich alleen, genegeerd of verlaten voelen tijdens hun verblijf op de faciliteit en dat het voelt alsof hun hulpverzoek of vraag om aandacht van zorgmedewerkers een last is.

Sommige vrouwen hebben ervaren dat er een tekort aan professionele zorgmedewerkers is en dat nalatigheid direct de fysieke risico’s verhoogd tijdens de bevalling. In sommige extreme gevallen van nalatigheid, zijn vrouwen bevallen zonder het bijzijn van een opgeleide geboortebegeleider, omdat deze druk bezig waren met andere taken.

Slechte band tussen vrouwen en zorgverleners
Een slechte band tussen vrouwen en zorgverleners kan ontstaan door slechte communicatie, taal-en interpretatieproblemen of een gebrek aan ondersteunende zorg van zorgmedewerkers. Een voorbeeld van slechte communicatie is bijvoorbeeld wanneer vrouwen onvoldoende uitleg krijgen met betrekking tot hun zorg. Hiervan is ook sprake wanneer er taal en interpretatieproblemen zijn.
Ook voelen vrouwen vaak geen steun tijdens hun bevalling, dit komt door te weinig aandacht van hun zorgverlener. De vrouwen hebben het idee dat ze systematische, mechanische zorg ontvangen die in tegenstelling staat tot ondersteunende zorg die ook gevoelige communicatie en een troostende aanraking bevat.
Sommige zorgverleners weigeren vrouwen om hun eigen geboortebegeleider, zoals bijvoorbeeld een familielid, mee te nemen. Het gevolg hiervan is een gevoel van machteloosheid, angst of eenzaamheid.

Ook is er vaak sprake van gebrek aan respect voor de voorkeurspositie van de vrouwen tijdens de bevalling. Veel vrouwen nemen het de zorgverleners kwalijk als ze ongewenste of vernederende posities aan moeten nemen. Hierdoor voelen ze zich vaak een passieve deelnemer van hun eigen geboorteproces.
Soms worden veilige traditionele gebruiken geweigerd. Zoals het bewaren van de placenta om deze te begraven.
Ook is er soms sprake van objectificatie van vrouwen. In verschillende omstandigheden, hebben vrouwen ervaren dat ze zich van hun waardigheid ontnomen voelen tijdens de bevalling doordat de zorgmedewerkers hun lichaam als een object beschouwen.

Condities en beperkingen van het gezondheidssysteem
Zowel vrouwen als zorgmedewerkers ervaren dat de fysieke condities van de faciliteiten bijdragen aan de mishandeling van vrouwen. Prenatale- en geboorteafdelingen worden omschreven als “vies”, “luidruchtig”, “ongeorganiseerd” of “overbevolkt”.
Ook is er vaak een tekort aan medewerkers. Dit heeft effect op de kwaliteit van zorg. Net zoals het tekort aan medische benodigdheden zoals medicatie, schone handschoenen en bijvoorbeeld bloed.
Daarnaast is er gebrek aan privacy, bijvoorbeeld bij vaginale en abdominale onderzoeken.

Literatuurlijst: 

Aguiar, C., Bohren, M.A., Coneglian, F.S., Diniz, A.L.A., Gülmezoglu, A.M., Hindin, M.J., Hunter, E.C., Javadi, D., Khosla, R., Lutsiv, O., Makh, S.K., Oladapo, O.T., Souza, J.P., Tunçalp, Ö., Vogel, J.P. (2015). The Mistreatment of Women during Childbirth in Health Facilities Globally: A Mixed-Methods Systematic Review. PLOS Medicine, 12(6).

Bjornsdottir, A., Getz, L., Kristjansdottir, H., Olafsdottir, O.A., Sigurdsson, J.A., Steingrimsdottir, T., Tomasdottir, M.O. (2016). History of violence and subjective health of mother and child. Scandinavian Journal of Primary Health Care, 34(4), 394-400.

Farah Diaz-Tello, J.D. (2016). Invisible wounds: obstetric violence in the United States. Reproductive Health Matters 24, 56–64

Karro, H., Lukasse, M., Ryding, E.L., Schei, B., Schroll, A.M., Steingrimsdottir, T., Tabor, A. Van Parys, A.S. (2015). Prevalence of experienced abuse in healthcare and associated obstetric characteristics in six European countries. Acta Obstetricia et Gynecologica Scandinavica, 94(5), 508-17

Kitzinger, S. (2013). Birth as rape: There must be an end to `just in case’ obstetrics. British Journal of Midwifery, 14, 9.